.png "가평")
อนุสาวรีย์ นิยายเกี่ยวกับ วีรชน โทจี เขียนโดย บัคคยองรี , ฮาดง บ้านชเวชัมพันแด๊ก
คงจะไม่มีผู้ใดที่ยังไม่เคยได้ยินเรื่อง ของ โทจิ เป็นนวนิยายชุดแบบโรมัน ที่เขียนโดย บัค กยองรี. มันเริ่ม จากปี 1969และ เสร้จสิ้นใน 26ปี และ เบื้องหลังฉากของเรื่องนี้ ก็ เกาหลี.ญี่ปุ่น ลัรัซเซีย .ตั้งแต่ปี 1897 ถึงปี 1945ที่ได้รับอิสระภาพเมื่อเกาหลีเรียกคืน เอกราชของชาติ .โดยเฉพาะอย่างยิ่งภูมิหลังในวัยเด็กของตัวละครหลัก. ซอฮี และ กิลซัง,ของบ้าน ชเวชัมพันแด๊ก ในฮาดง.ซึ่งสถานที่ตั้งอยู่ข้างหลังพื้นที่กว้าง ตามลำธารของแม่น้ำ ซอมชิน.
เราได้จอดรถ, และขึ้นไปใช้เวลา ประมาณ 5 นาที ก็เห็นชเวชัมพันแด๊ก,บนทางเดินไปก็จะมีร้านค้าของ ประมาณสองสามร้าน ที่ขายของต่างๆ อาทิ รองเท้ายาง น่ารักของผมติดตัวไปด้วยหนึ่งคู่ๆ.ผมมีรองเท้ายางสีขาวนะครับแต่ .ผมต้องเดินบนส้นรองเท้า มันทำให้ ผิวสันเท้าของผม มันเสียดสีออกมา.อาจจะเป็นเพราะ รองเท้ามันมีความนุ่มผมเองวันนี้ ก็ไม่ได้มี แคลลัสที่ถูสันเท้ามาด้วยสิครับ.
ที่นี้เป็นทางเข้าครับ. ทุกอย่างรอบๆ พยองซารี ใน อัคยางมยอน รวมถึง บ้าน ชเวชัมพันแด๊ก และและบ้านมุงหลังคารอบ ๆ มันถูกสร้างขึ้นสำหรับการถ่ายละคร.นั้นหมายความว่า มันไม่ได้เป็นบ้านคนจริงๆ. แต่บ้าน พวกเขาสร้างมันได้เหมือนจริงมาก รายละเอียดหยิบย่อย เหมือนของจริง มากๆจนทำให้คนที่ได้ดูละคร คิดไปเลยว่า ทั้งหมดที่นี้ ทั้งคนทั้งบ้านเมืองเป็นของจริงและเป็นเรื่องจริง
มีละครและหนังอยู่หลายเรื่องที่มีการกล่าวถึงการถ่ายทำที่นี้ แต่ ก็ได้รับเลือกแค่ไม่กี่เรื่อง.อาทิละครToji>,
ลองเข้าไปในกันครับ ! บ้านหลังนี้ มีการตกแต่งเพิ่มเติมที่สมจริงมาก จนผมจะเชื่อว่าถ้าหากมีคนอาศัยอยู่จริง.
ดูสิครับ ของเหล่านั้น ที่แขวนอยู่บนผนังของประตูภายใน, คุณจะไม่เชื่อเลยว่า ที่นี้ ไม่มีคน อาศัยอยู่จริงๆหรอ? ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ถูกสร้างที่นี้. ทุกสิ่ง ที่ถูกสร้างขึ้นที่นี่ เป็นสถานที่ที่ โชจินซู และ ชอย ซอฮี, ตัวละครหลักได้อาศัยอยู่กับครอบครัวของพวกเขา เช่น ในละคร
มีการเล่น โยนห่วง, ทอย ลูกข่าง, การเล่น เจกี ( เป็นการละเล่นของเกาหลีสมัยก่อน) และ การด์ การแข่งขันจับคู่ ปะทะกัน ดูเหมือนว่ามันทำจากกระสอบใส่ปุ๋ย.ผมจำได้ว่า มันเล่น บนพื้นดิน ที่สกปรกมีปนน้ำมูกของผม และชนะการ์ดใบนี้ตอนเด็ก ๆ.ผมซ่อนมันไว้ในกำมืออยู่ใต้พื้น แต่แม่ของผม ก็บังคับให้ผม เอาไปทิ้ง.
พวกเขา กำลังตากแห้งข้าว และ โพดข้าวฟ่าง ที่อยู่ข้างหลังห้องครัว ซึ่งผมรู้สึกคุ้นเคยเช่นกัน แต่คุณไม่สามารถที่จะพบเห็นได้ในเมือง . ถือว่ามันเป็นเรื่องมิตรภาพครับ.
ข้าวโพดที่ตากแห้ง ที่ถูกเก็บเกี่ยว ในฤดูร้อน มันจะถูกนำมา คั่ว ในเตาไฟ ในฤดูหนาว มันคงจะอร่อย และน่าทึ่งไม่น้อยนะครับ .ผมไม่รู้เหมือนกันว่า นี้ข้าวโพดจริง หรือ ปลอม .แต่แค่ผมคิด ก็ชวนให้ น้ำลายไหล แล้วล่ะครับ
คนจริงนั่งอยู่ในห้องพัก เป็นชายชรา . เขาไม่ได้ อาศัยอยู่ที่นี้หรอกครับ, เขาเพียงแค่ให้พูดให้พรแก่นักท่องเที่ยว.ถ้าหาก คุณเข้าไป ให้ ท่านผู้นี้ว่า “ ฮาราบอจี” หรือ“คุณตา “คุณตา จะให้พรเพื่อให้เป็นประโยชน์ ในการใช้ชีวิต ประมาณ 10นาที.ถ้าคุณอยากรู้ คุณควรลองไปพูดคุยกับคุรตา ท่านได้ครับ .ผมคิดว่า ฟรี.
ฮานกทุกที่ มีการสร้างที่สวยงาม . บันไดหินที่วางรองเท้าของคุณ, ฐานที่เป็นหิน, เสาหินและ พื้น ,ทุกสิ่งทุกอย่างดูสวยงาม.ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สถานที่ ที่นี้ จะเป็นสถานที่ ที่ใช้เป็นที่ถ่ายทำมาก่อน เพราะทั้งหมดที่นี้ มันเป็นการสร้างที่ดีเกินไป.
บ้านนี้เป็นบ้านเดี่ยวพร้อมสระน้ำในลานบ้าน . ผมเชื่อว่า ผู้หญิงคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ที่นี่ กำลังนึกถึงดอกไม้น้ำ และ บ้านที่สวยงาม? Byeoldangเป็นอาคารที่ถูกสร้างขึ้นใกล้กับบ้านหลังใหญ่, บ้านที่อยู่อาศัยของ ลูกสาวของชนชั้นปุโรหิตและใช้งานได้พื้นที่ว่า นี้.ผมคิดว่าคุณคงเคยได้ยินเรื่องของบยอลดัง อาซิ ( เด็กสาว ที่อยู่อาศัย ในบ้านหลังนี้ ) อย่างน้อยครั้งหนึ่งในละครหรือภาพยนตร์.
เมื่อคุณได้เปิดประตู ไปสู่ห้องคนรับใช้, คุณจะเห็นบ้านที่หันหน้า ไปทาง แม่น้ำซอมจิน และทุ่งกว้าง.มันสร้างขึ้นเพื่อชื่นชมการเปลี่ยนวิวทิวทัศน์ และทัศนียภาพ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล ที่จริงแล้ว สมัยก่อน Yangbans (ขุนนาง)ใช้ในการสร้างเรือนของพวกเขาหันหน้าไปทางที่ดินของตัวเองครับ.
ในลานข้างหลัง, มีทางผ่าน ต้นไผ่ที่เงียบสงบ. เมื่อครั้งแรกที่ผมเห็น , มันทำให้ผมนึกถึงละครชื่อ
มีแท่นบูชาอยู่ตรงกลาง ของป่าไผ่และมันไม่ได้ทำให้คุณนึกถึงอะไรหรอครับ ? Gilsang และ คนของเขา ได้กล่าวคำอำลากับ Seohee ที่นี่ก่อนที่เขาจะออก มันจู ใน
ผมมั่นใจว่า มันจะน่าสนใจมากขึ้นหากคุณรู้จักละครเรื่องนี้ แต่ถ้าคุณทั้งหลายไม่ได้ชม ผมว่ามันเป็นสถานที่ที่น่ารักครับ.ทั้งคู่หัวเราะคิกคักด้วยไม้เซลฟี สำหรับผม มันดุสวยงามครับ และมันช่างน่าอิจฉา ในเด็กๆวันละอ่อน(20s) เหลือเกินครับ.
รอบๆตัวบ้าน ของ ชเว ชัมพันแด๊ก . ผมได้เห็นบ้านแค่เพียงกี่หลัง ที่ตัวละคร ได้ใช้ อาศัย อยู่ในเรื่องนี้, และถ้าหากคุณได้ดูละครด้วย , คุณจะต้อง พูดว่า“นี้แหละ ใช่”“นี้ ก็ใช่ “
และก็เป็นอีกครั้ง , แต่ยังไง มันก็ยังดูสวยงาม ถึงแม้ว่าคุณ จะไม่ได้ ละคร .
ภายในบ้าน
พวกนกกระจอกเหล่านี้ ก็ไม่ได้กลัวผู้คนเลย นอกจากที่จะ ตั้งอกตั้งใจ หาหนอนที่ติดอยู่บนหลังคา กิน.
โอ้พระเจ้า !ผมคิดว่าพวกมันเป็นของปลอม และพวกมันกินหญ้าจริงๆ .ผมไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขามีวัวด้วย แต่พวกเค้าได้มี วัวสองตัว ในการถ่ายทำ . ผมไม่รู้จริงๆครับ ว่าของจริงหรือของปลอม .มันเป้นประสบการณืครับ ผมต้องพูดคำนี้ .
ท่ามกลางบ้านมุงจาก มีไม่กี่แห่งสำหรับนักท่องเที่ยวที่จะพักอยู่คือ คิมฮุนจังแน และ คิมพยองซันแน .เหล่านี้ ไม่ใช่บ้านส่วนตัว แต่ สิงอำนวยความสะดวก ในบ้านฮันนก ทั้งหมด จัด ดำเนิการโดย ฮาโด-กุน .
ผมคิดว่า มีเพียงไม่กี่ที่, ผมคิดว่า 2ที่, ที่เป็น หมู่บ้าน พื้นบ้าน ในเกาหลี . และนั้นให้บริการ บ้านมุงจาก นั้นคุณ สามารถนอนได้ แน่นอน , 1คือใน หมู่บ้านพื้นบ้านนักอันอึบซองใน ซุนชอน และ ชเวชัมพันแด๊ก ใน ฮาดงเท่าที่ผมรู้นะครับ ( แต่อาจจะมีบางที่อีกก็ได้ครับ )
อันที่จริง ตอนแรกผมก็อยากที่จะพักที่นี้ ศักคืน .แต่พวกเขาพูดว่า ผมต้องจองก่อนล่วงหน้า 3วัน ดังนั้น ผมเลยไม่มีตัวเลือกครับ แต่ถึงยังไงวันนี้ก็ต้องดูอีกซักที่แหละครับ.เครื่องอำนวยความสะดวก แบบโมเดิน มีห้องน้ำ และ อาบน้ำฝักบัว ในห้อง แต่ เพื่ออะไรถ้าพวกเขาอยู่ด้านนอก? ผมคิดว่ามันน่าสนใจ และคุ้มค้าที่จะใช้จ่ายเวลาในคืนนี้ในสถานที่ที่น่าทึ่งนี้.บวกกับว่ามันราคาถูก . ห้องพักก็ยัง ได้รับความร้อน จากไฟในเตาผิงซึ่งดูเหมือนว่าดีนะครับ.
+ ที่อยู่ : 66-7,ถนนพยองซังรี , อักยางมยอน , ฮาดงกุน, กยองซังนัม
+ เบอร์โทรศัพท์ : 055-880-2960 +ค่าธรรมเนียม : 1,000 วอน ( ผู้ใหญ่) , 800 วอน( วัยรุ่น) , 600วอน ( เด็ก)
+ ห้องพักแบบฮันนก ค่าธรรมเนียม:35,000 วอน ในวันธรรมดา , 50,000 วอน ในวันหยุด
+เวลาเปิดให้เยี่ยมชม : 09.00~18.00 (ในวันหยุด )
