อย่างน้อยสมบัติแห่งชาติ18อย่าง,บ้านแห่งสมบัติแท้จริง" พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ Gongju”
ที่ไหนก็ตามที่คุณไปเที่ยว,มันดีที่สุดที่จะไปเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นเพื่อที่จะได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาคที่คุณกำลังจะไปเที่ยว.มันจะแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของภาคนั้นๆ.ถ้าคุณอยากที่จะศึกษาเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องระหว่างอาณาจักร Baekje และGongju,คุณต้องไปที่พิพิธภัญฑ์แห่งชาติGongju ,เพราะGongju นั้นเคยเป็นเหมืองหลวงของBaekje. พิพิธภัณฑ์นั้นเก็บรักษามรดกของBaekjeกว่า 4,600ชิ้น.มันรวมสมบัติแห่งชาติ18ชิ้นและสมบัติ4ชิ้น.เรียกพิพิธภัณฑ์ว่าบ้านแห่งสมบัติก็ไม่เกินไป.
Baekjeนั้นแบ่งออกเป็นสามยุค; Hanseong, Ungjin, และ Sabi. Ungjinนั้นปัจจุบันคือ
Gongju. ในปี475, กษัตริย์ Munjuได้ย้ายเมืองหลวงมาที่ Ungjinเพราะกษัตริย์ Jangsuทางตอนใต้ได้มีความต้องการขยายอาณาเขตและดำเนินยุคUngjin ต่อไปเรื่อยๆเป็นเวลา64 ปี.สุสานหลวงของกษัตริย์Muryeong ซึ่งเป็นสุสานของกษัตริย์และราชินีที่ได้สร้างขึ้นในยุคนี้.สุสานนี้เป็นสุสานที่มีสิ่งที่เกี่ยวข้องทางประวัติศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม,เพราะมันเป็นสุสานแรกที่เรารู้ว่าใครที่ถูกฝังในตอนที่สุสานเหล่านี้ถูกสร้างในยุคของสามอาณาจักร.มีแถวหินจารึกและเจดีย์หินด้านนอกพิพิธภัณฑ์.ผมตั้งตารอที่จะเข้าไปดูว่าด้านในของพิพิธภัณฑ์ว่ามันเป็นยังไง.
ดอกเชอรี่สีแดงของต้นเชอรี่ที่ทางเข้านั้นสวยงามมาก.โดยปกติดอกของพวกมันเป็นสีขาวแต่พวกนี้เป็นสีแดง.สวยจริงๆเลย!ผมจะปลูกพวกมันที่สวนหน้าบ้านผม.
ก่อนที่จะทัวร์แกลลอรี่หลัก,มีศูนย์กิจกรรมวัฒนธรรมเกาหลีตรงข้ามกับแกลลอรีพิเศษ.ที่ส่วนนี้จะให้คุณสามารถมีประสบการณ์ที่หลากหลายเกี่ยวกับวัฒนธรรมเกาหลีกับเด็กๆ.ไปดูกันว่ามันเป็นอะไร.
คุณสามารถสัมผัสเครื่องดนตรีเกาหลีดั้งเดิมอย่างเช่น Gayageum หรือ Jangguได้ด้วยตัวเอง.ทั้งเด็กและผู้ใหญ่,มีกิจกรรมที่น่าสนใจเช้นการทำfrottage, เอาชิ้นส่วนต่อเข้าด้วยกัน,ลูบหินที่ค้นพบจากสุสานของกษัตริย์ Muryeong,สร้างแถบสีบนกระเบื้องหลังคาด้วยดินและก่ออิฐจากสุสาน.
ผมเข้ามาสู่แกลลอรีหลัก,แกลลอรีสุสานหลวงของMuryeong ที่ชั้นหนึ่ง.ในฤดูร้อนปี 1971, สุสานSongsanriหมายเลขห้าและหกได้ถูกค้นพบโดยบังเอิญเมื่อตอนวางท่อ.พวกมันถูกพบในสภาพที่สมบูรณ์.ผมสามารถที่จะเห็นการวิธีการขุดค้นจากภาพในสมัยนั้น.
นักเรียนที่มากับทริปโรงเรียนเข้ามาและออกไปจากแกลลอรีราวกับพายุและมันก็โล่ง.ตอนนี้ก็ถึงตาของผม.อย่างแรก,‘Myojeon(อิฐ)’ ซึ่งเป็นฐานให้กับสุสานมาเป็นเวลา 1,500ปีก็เรียกความสนใจผม.(ซ้าย)Myojeonที่เป็นฐานของกำแพงเป็นรูปสี่เหลี่ยมและอันที่เป็นฐานให้กับหลังคามีขนาดที่แตกต่างตามรูปร่างกลม.ผมสามารถรับรู้ถึงจิตวิญญาณในการก่อสร้างที่ละเอียดและศิลปะของชาว Baekje.
เมื่อคุณผ่านทางเข้า,คุณจะเห็นพื้นของสุสานของกษัตริย์ Muryeong.มันถูกเก็บรักษาไว้เหมือนกับตอนที่ค้นพบ.แถวทางออกแรกมีถ้วยทองแดง,ช้อนและตะเกียบ,และเหยือกที่กษัตริย์เคยใช้.Myojiseok และOsujeon ถูกวางไว้ที่ด้านหลังพวกมัน.หินจารึกนี้สำคัญมากซึ่งบ่งบอกว่าใครเป็นผู้ที่ถูกฝังที่นี่.อีกครั้ง,มันเป็นหินก้อนแรกที่ให้เรารู้ว่าใครถูกฝังในหมู่สุสานที่ถูกสร้างในสมัยสามอาณาจักร,ดังนั้นมันจึงถูกเลือกให้เป็นสมบัติแห่งชาติ.
Osujeon คือเหรียญจีนที่ทำจากเหล็ก.มันหมายถึงว่าคนต้องจ่ายค่าที่ดินในที่ที่สุสานตั้งอยู่ด้วยเหรียญนี้แก่เทพเจ้าของผืนดิน.มันสะท้อนถึงจิตวิญญาณที่นับถือในชนชั้นวรรณะ,ทุกคนต้องจ่ายเมื่อต้องการสิ่งหนึ่ง.ที่ตรงด้านหลัง,มีสัตว์ในโลกจินตนาการ,'Jinmyosu'ผู้เฝ้าสุสาน.ผมจะโชว์รูปของจริงทีหลัง.
ภาพด้านบนเป็น Myojiseok(หินจารึก)ของจริงที่ถูกค้นพบ.มันถูกเลือกให้เป็นสมบัติแห่งชาติหมายเลข163.อันทางซ้ายเป็นของกษัตริย์และอันทางขวาเป็นของราชินี.มันมีจารึกบนหินว่า "กษัตริย์ Samaแห่งBaekje มรณะวันที่7เดือนพฤษภาคมในปีGyemyo(523) เมื่อเขามีอายุ62ปีและได้ถูกฝังที่ Daemyo(สุสานหลวง)ตามประเพณีในวันที่12สิงหาคมในปีEulsa(525).’ เป็นวันที่เธอถูกฝังในสุสานนี้ก็ถูกจารึกไว้ที่หินของราชินี,ด้วย.
อีกอย่างหนึ่งที่น่าสนใจคือด้านหลังของหินจารึกของราชินี.มันจารึกไว้ที่หินว่าเธอซื้อที่ของสุสานจากเทพเจ้าแห่งพื้นดิน(土地神). มันดูเหมือนว่าเทพเจ้าแห่งพื้นดินนี้ได้ปกป้องรักษาสุสาน,เพราะสุสานนี้เป็นสุสานเดียวที่ยังสมบูรณ์แบบ.สุสานอื่นๆของBaekje ถูกปล้นจนหมด.
นี่เป็น'Jinmyosu'(สมบัติแห่งชาติหมายเลข 162)มากๆอย่างที่เราเห็นมาก่อนหน้านี้.มันเป็นสัตว์ที่วาดลงบนตั๋วของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติGongju .มันหมายถึงสัตว์ที่ไม่ใช่ของจริงและลี้ลับนี้ปกป้องผู้คนในสุสาน.มันมีรากฐานจากประเพณีจีน.ผมภูมิใจที่พวกเขาปกป้องมากว่า 1,500ปี.
มีทรัพย์สินมากมายที่ทำจากทองได้ถูกค้นพบ.ทางด้านซ้าย,มันเป็นปิ่นปักผมที่ทำจากทองของกษัตริย์(สมบัติแห่งชาติหมายเลข159).มันเป็นต่างหูทองของกษัตริย์(สมบัติแห่งชาติหมายเลข156)ที่ทางด้านขวา.มันเป็นทรัพย์สมบัติของกษัตริย์ทั้งหมด.ทองที่ยังคงความสว่างใสแม้แต่จะผ่านมาหลายปีนั้นสวยมาก.พวกเขายืนยันถึงความสามารถในการทำเกี่ยวกับเหล็กว่าได้ถูกพัฒนาขึ้นในสมัยสามอาณาจักร.
ดาบที่มีขนาดเหมาะสมกับมังกรและนกโฟนิคทองนั้นส่วนใหญ่พบที่สุสานของกษัตริย์.มันเป็นสัญลักษณ์ว่าเจ้าของนั้นคือบุคคลที่อยู่ในชั้นสูงสุด.
ผมได้เห็นมรดกของสมัย Silla ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติGyeongju.โดยการมองสิ่งพวกนี้,เราก็สามารถจินตนาการได้ว่าคาบสมุทรเกาหลีในยุคสามอาณาจักรจะรุ่งเรืองแค่ไหน.หัวเข็มขัดนั้นรายละเอียดสูงและสวยมากอย่างที่เห็น
พวกนี้คือหมอนและที่วางขาของกษัตริย์(ซ้าย,สมบัติแห่งชาติหมายเลข165) และราชินี(ขวา,สมบัติแห่งชาติหมายเลข164). มันถูกวางเรียงลำดับไว้ตามรูปร่างของร่างกายในโลงศพ.ทุกๆอย่างสวยมาก.
สิ่งที่น่าประทับใจที่สุดที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติGyeongju คือชิ้นส่วนประดับมงกุฏของราชินี.มันเป็นสิ่งที่เยี่ยมที่สุดในสุสานของกษัตริย์Muryeong.อันทางด้านซ้ายเป็นของกษัตริย์(สมบัติแห่งชาติหมายเลข154)และอันทางด้านขวาของราชินี(สมบัติแห่งชาติหมายเลข155). สว่างสุกใสและมีรูปแบบที่น่าทึ่งและงดงามเกินกว่าจะบรรยายได้.ชิ้นส่วนทองคำสำหรับมงกุฏของกษัตริย์และราชินีนั้นแตกต่างกัน.มันสนุกที่ได้ค้นหาและเปรียบเทียบความแตกต่างของรูปร่างพวกมัน.
ตอนที่ผมชมมรดกพวกนั้น,ผมรู้สึกตื่นเต้นของพวกอัญมณีในรูปด้านบนเคยเป็นของราชินีและทั้งหมดก็เป็นมรดกของชาติ.สร้อยคอทองคำของราชินีทางด้านซ้าย(สมบัติแห่งชาติหมายเลข158) และต่างหูทองคำทางด้านขวา(สมบัติแห่งชาติหมายเลข157)ทั้งหมดนั้นสวยงามจนผมต้องอยู่ต่อ.พวกมันยอดเยี่ยม.
ด้วยสร้อยข้อมือเงินพวกนี้(สมบัติแห่งชาติหมายเลข160) มันเห็นได้ว่าBaekje นั้นเริ่ดขนาดไหนในสมัย Ungjin.ผมสามารถสัมผัสได้ถึงวัฒนธรรมที่ศิลปะนั้นสำคัญ.
ถ้าคุณดูด้านในของสร้อยข้อมือ,มันจะมีข้อความ.มันว่า, “อาจารย์ด้านการสลักชื่อDari(多利) ได้ทำสร้อยข้อมือนี้ด้วย 230 Jueeสำหรับราชินี, Daebuin(大夫人) ในปีของGyeongja(520).” คุณรู้ว่าใครเป็นคนทำและทำขึ้นเมื่อไหร่, 230 Jueeจะต้องหมายถึงน้ำหนัก.
กระจกที่เคยใช้โดยครอบครัวของราชวงศ์นั้นยอดเยี่ยม.ภาพวาดของสัตว์สี่ตัวและเทพสี่องค์กำลังล่าสัตว์อยู่ที่ด้านหลังของกระจกทองเหลือง(สมบัติแห่งชาติหมายเลข161). กระจกแบบนี้เป็นสัญลักษณ์ของผู้ปกครองในระดับสูง.คุณอาจจะถามตัวเองว่าทำไมนี่คือกระจก,แต่แผ่นทองแดงที่ด้านหลังมีเงาสะท้อนของคุณ.คนทั่วไปในสมัยโบราณต้องไม่เห็นหน้าของตัวเองไปจนวันตาย.
ถ้าพิพิธภัณฑ์มีแค่ของจากสุสาน,ชื่อของมันจะต้องไม่ใช่ " พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ Gongju”.แกลลอรี่อื่นที่ชั้นสองประกอบไปด้วยแกลลอรีวัฒนธรรมโบราณที่โชว์ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของChungcheongnam-do.สถานที่ที่มีความหมายทีที่คุณสามารถที่จะหาไอเดียของBaekje และการรวมตัวของวัฒนธรรมในยุค Silla.
มีมรดกมากมายที่คุณสามารถที่จะรับรู้ได้ถึงวัฒนธรรมของชาวพุทธในตอนนั้น. “ พระพุทธรูปยืน ( สมบัติแห่งชาติหมายเลข247)” นั้นโดดเด่นในหมู่มรดกเหล่านั้น. Bosal(พระโพธิสัตย์) เป็นผู้ที่เสาะหาแสงสว่างของศาสนาพุทธ.พระพุทธรูปของพระโพธิสัตย์มีทั้งความอ่อนโยนและความงาม.มันเป็นหนึ่งในพระพุทธรูปของ Baekjeที่สวยที่สุด.รอยยิ้มของรูปช่างงดงาม.
เนื่องจากคุณสงสัยว่ามันเป็นสุสานของใคร,สิ่งไหนมาจากสุสานไหน,และอะไรคือความหมายของมันจากที่ตรงทางเข้าของพิพิธภัณฑ์,คุณจะรู้สึกเหมือนคุณได้ก้าวเข้ามาใกล้วัฒนธรรม Baekjeขึ้นอีกหนึ่งก้าว.พิพิธภัณฑ์อาจจะเล็กกว่าพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอื่นๆ,แต่มันมีความหมายสำคัญที่ว่ามันเป็นสถานที่เพียงแห่งเดียวที่จะได้รู้จักBaekje.มันยากที่จะพูดเกี่ยวกับทริป Gongjuโดยไม่ได้มาที่พิพิธภัณฑ์นี้.ผมแนะนำว่าคุณต้องมาที่นี่ให้ได้.
+ ที่อยู่ : 34(360,Ungjin-dong), Gwangwangdanji-gil, Gongju-si, Chungcheongnam-do
+ โทรศัพท์ : 041-850-6300
+ เวลาทำการ : วันธรรมดา 9 โมงเช้า ~ 6 โมงเย็น, สุดสับดาห์/วันหยุด9 โมงเช้า ~ หนึ่งทุ่ม(ปิดวันจันทร์)
+ ค่าเข้า/ ค่าที่จอดรถ : ฟรี
ถนนวัฒนธรรมGukgogaeและโบสถ์Gongju Jungdong กับดอกเชอรี่ที่บานสะพรั่ง
ถนนวัฒนธรรมGukgogaeแห่ง Gongjuเคยชนะรางวัลใหญ่ครั้งหนึ่งในสถานที่ดีปี2010 ที่จัดโดยกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว.ทางเดินศิลปะ Incheonได้ที่สอง.ถนนสวยๆนี้เริ่มตั้งแต่แยก Okyong-dongไปจนถึงสำนักงาน Eup เก่าและถนนบางส่วนระหว่างพิพิธภัณฑ์Chungnam แห่งประวัติศาสตร์และโบสถ์Gongju Jungdong นั้นปกคลุมไปด้วยดอกเชอรี่ในฤดูใบไม้ผลิ.คู่รักหลายคู่และผู้คนกลุ่มเล็กๆกำลังหัวเราะเสียงดังและกำลังถ่ายรูป.ถนนนี้เต็มไปด้วยพลังของหนุ่มสาวที่ทำให้ผมนึกถึงสมัยตอนผม20ที่เหมือนกับคนเหล่านี้.
ในวันของฤดูใบไม้ผลิอุ่นๆ,ดอกเชอรี่ก็จะบานและร่วงเร็ว.ผมรู้สึกเร่งรีบที่จะดูพวกมันในวันนี้,ไม่อย่างนั้น,ผมต้องรอเป็นปี.ดอกไม้ห้อยมาตามก่งดูเหมือนป๊อปคอร์นก้อนใหญ่ๆ.ผมอยากที่จะจับและกินให้เต็มมือเลย.
เมื่อคุณเดินขึ้นเขาและหันหน้าไปทางพิพิธภัณฑ์ Chungnamแห่งประวัติศาสตร์,คุณจะเห็นคนหลายคนกำลังถ่ายรูปกับครอบครัวและแฟน.ต้นเชอรี่เติบโตจนสูงและสวยตามที่ผมเดาได้ว่าอายุมันเท่าไหร่แล้ว.มันยากที่จะรวมมันเข้าในรูปเดียวโดยไม่ใช้เลนส์มุมกว้าง.
บ้านนี้ดูสวยใช่มั้ยล่ะ?ไม่มีใครอยู่ที่นี่แต่บ้านก็ยังคงความงามไว้ด้วยดอกเชอรี่บานที่ห้อยมาจากกระเบื้องหลังคา.
มีทุ่งหญ้าเขียวๆเมื่อคุณเดินขึ้นไปตรงๆที่ถนนด้านข้างพิพิธภัณฑ์.มีเด็กๆกำลังปิกนิคด้วยเสื่อและพวกที่ถ่ายรูป.มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกที่ได้เห็นท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยดอกเชอรรี่.
ผมไม่ได้เด็ดดอกไม้นะ!ผมจับดอกเชอรี่กำนึงและถ่ายรูปกับมันที่หูเล่นเหมือนคนบ้า^^*
มีดอกของมันทั้งแดงและเขียว.ดั้งเดิมมันเป็นอย่างนี้หรือเปล่ามันดูแปลกสำหรับผม.ฮ่าฮ่า พวกมันดูสวยกว่าที่เทศกาลอื่นๆ.โดยเฉพาะต้นไม้หลายต้นที่ดูเหมือนอายุอย่างน้อยร้อยปี,ดังนั้นความกว้างและความสูงของดอกไม้บานนั้นเกินคำบรรยาย.ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
ในวันที่มีแดด,ผมชอบการใช้เวลาบ่ายกับครอบครัว.มันสวยงามซึ่งทำให้ผมอยากที่จะอยู่ซักพักกับแล็ปท็อปของผมทุกสุดสัปดาห์.
อีกหนึ่งจุดที่น่าสนใจคือพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ Chungnam.ดอกเชอรี่ก็อยู่รอบ๐พิพิธภัณฑ์. พิพิธภัณฑ์นี้จัดแสดงมรดกทางประวัติศาสตร์และสิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้องกับChungcheongnam-do.เทศกาลดอกเชอรี่นั้นจัดขึ้นทุกๆเมษายน.พิพิธภัณฑ์ในระดับของผู้เยาว์,กิจกรรมต่างๆและโปรแกรมการเรียนรู้ที่จัดในเดือนกรกฎาคมและธันวาคม.
ไปดูข้างในแกลลอรีกัน.ชิ้นส่วนสำคัญของชาวพื้นบ้านและสมบัติต่างๆประกอบไปด้วยเอกสารจารึกและรูปภาพที่เกี่ยวข้องกับChungcheongnam-do ได้ถูกจัดแสดงไว้.ผมเข้าไปที่แกลลอรีเพื่อดู'ภาพวาด ของ Yun Jeung และ Yeongdang Gijeok(影堂紀蹟) (สมบัติหมายเลข1495)' แต่มันไม่ได้ถูกจัดแสดงในตอนนี้.พวกเขาจะต้องให้พิพิธภัณฑ์อื่นเช่าไปแน่ๆ.ผมจะมาที่นี่อีกเมื่อผมกลับมาที่Gongju.
ผมชอบนิทรรศการรูปภาพแบบนี้.มีรูปภาพของ Chungcheongnam-do ในสมัยJoseonและยุคการเข้าครอบครองของญี่ปุ่น.มันดีที่ได้เห็นภาพเหล่านี้เพราะผมสามารถที่จะจินตนาการถึงผู้คนและวิถีชีวิตของพวกเขาได้ในสมัยนั้น.
+ ที่อยู่ : 284-1, Jung-dong, Gongju-si, Chungcheongnam-do
+ โทรศัพท์ : 041-856-8608
+ เวลาทำการ : 9 โมงเช้า ~ 6 โมงเย็น (ปิดวันจันทร์)
+ ค่าเข้า : ฟรี
มองดูเนินเขาตรงข้ามกับพิพิธภัณฑ์,มีโบสถ์ Gongju Jungdongตั้งอยู่.ข้ามถนนไปที่โบสถ์นั้นกันเถอะ.
ข้างบนนั้นดูไม่เหมือนใครและพิเศษ.แต่เดิมแล้วมันถูกสร้างโดยหลวงพ่อPeter ชาวฝรั่งเศสในปี 1898ระหว่างสมัย Joseon.ห้องโถงใหญ่กับหอระฆังรูปแบบโกธิค,บ้านนักบุญ,และที่พักของแม่ชีนั้นถูกสร้างใหม่ในปี 1937ในช่วงการครอบครองของญี่ปุ่น.ตอนนี้,อาคารนั้นมีรูปแบบที่ทันสมัย.
โบสถ์นั้นค่อนข้างที่จะไม่ใหญ่แต่สวนนั้นตรง.มันยากที่จะถ่ายรูปของทั้งอาคารด้วยกล้องของผมตามมุมที่มอง.ถ้าผมอยากที่จะทำ,ผมต้องมีความมุ่งมั่นที่จะบินบนฟ้าหรือตกเหว.ฮ่าฮ่า ด้านบนของหอระฆังสูงนั้นน่าประทับใจ.หน้าต่างของทางเข้าหลักนั้นถูกตกแต่งด้วยบัว.มันดูเหมือนว่ามันขยายในแนวดิ่ง.ผมอยากที่จะเข้าไไปข้างในแต่มันปิด.ผมเคยไปโบสถ์มาหลายแห่งแต่นี่เป็นรั้งแรกที่ได้เห็นโบสถ์ที่ทั้งประตูหน้าและหลังนั้นปิด.อาจจะเป็นเพราะผมโชคดีที่โบสถ์อื่นก็ได้.ยังไงก็ช่าง.....
ดอกเชอรี่รอบๆพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์Chungnam ดูเป็นแบบนี้ถ้ามองมาจากโบสถ์.ผมมาที่นี่จากตรงนั้นแต่ผมปฏิเสธที่จะกลับไปที่พิพิธภัณฑ์ไม่ได้เนื่องจากวิวที่งดงามนี้.แล้วผมก็กินกาแฟแก้วหนึ่ง.มีที่จอดรถกว้างๆฟรีที่ตรงทางเข้าดังนั้นมั้นจึงง่ายที่จะจอดรถ.
+ ท่อยุ่ : 31, Jung-dong, Gongju-si, Chungcheongnam-do
+ โทรศัพท์ : 041-856-1033
